8 ย่านใหม่ของกรุงเทพฯ

ย่านประวัติศาสตร์และศิลปวัฒนธรรม (Historical and cultural district)

ย่านที่มีประวัติการตั้งถิ่นฐานมาเป็นระยะเวลานาน มีองค์ประกอบที่มีคุณค่าเชิงประวัติศาสตร์ และมรดกทางวัฒนธรรมหลงเหลืออยู่ โดยส่วนใหญ่แล้วมักมีสัณฐานเชิงกายภาพที่สัมพันธ์กับภูมิศาสตร์ดั้งเดิมของพื้นที่เมือง และยังคงมีระบบกิจกรรมทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรมที่สืบทอดต่อกันมาแม้กระทั่งในปัจจุบัน

ย่านศูนย์กลางเศรษฐกิจ (CBD district)

ย่านที่เป็นพื้นที่ศูนย์กลางทางธุรกิจและกิจกรรมทางการค้าทั้งในอดีตและปัจจุบัน มักมีความหนาแน่นของระบบกายภาพและกิจกรรมสูงกว่าพื้นที่เมืองบริเวณอื่นๆ ประกอบไปด้วยกลุ่มอาคารที่มีความหลากหลาย เช่น อาคารแถว สานักงาน อาคารสูง ห้างสรรพสินค้า เป็นต้น

ย่านศูนย์ราชการ (Government district)

ย่านที่มีการใช้ประโยชน์ที่ดินส่วนใหญ่โดยสถาบันของภาครัฐ โดยมีวัตถุประสงค์ของหลักของการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อเป็นที่ตั้งของกลุ่มอาคารสานักงานของภาครัฐ และเพื่อประโยชน์ใช้สอยประเภทอื่นๆ เช่น ที่พักอาศัย เป็นต้น

ย่านที่อยู่อาศัย (Residential district)

ย่านที่มีการใช้ประโยชน์ที่ดินส่วนใหญ่เพื่อการอยู่อาศัย มีรูปแบบที่มีความหลากหลาย คลอบคลุมทั้งย่านที่อยู่อาศัยทางแนวราบและแนวตั้ง อาทิ ย่านที่อยู่อาศัยริมน้า ย่านตึกแถวและทาวเฮาส์ ย่านชุมชนแออัด ย่านหมู่บ้านจัดสรร ย่านหอพัก ย่านการเคหะ ย่านคอนโดมิเนียม ฯลฯ

ย่านอุตสาหกรรมใหม่กลางเมือง (New urban industrial district)

ย่านเก่าที่ได้รับการขับเคลื่อนใหม่ด้วยระบบอุตสาหกรรมรูปแบบใหม่ โดยมีแนวโน้มเป็นเป็นอุตสาหกรรมสีเขียวที่มีระบบการผลิตขนาดเล็กลงด้วยระบบนวัตกรรมและเทคโนโลยีทางการผลิตในอนาคต

ย่านโบฮีเมียน (Bohemian district)

ย่านเก่าที่ได้รับการขับเคลื่อนใหม่ด้วยกลุ่มคนที่ทางานด้านศิลปะ การออกแบบ ดนตรี วรรณกรรม และการแสดง โดยกลุ่มคนเหล่านี้มักจะแสวงหาพื้นที่พักอาศัยที่ผนวกกับพื้นที่สร้างสรรค์งาน สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้กับชีวิตได้ดีในขณะที่มีต้นทุนทางราคาที่ต่ำ

ย่านต่างชาติพลัดถิ่น (Diaspora district)

ย่านเก่าที่ได้รับการขับเคลื่อนใหม่จากการรวมตัวกันของประชากรต่างด้าวที่อพยพเข้ามาอาศัยอยู่ในประเทศไทย โดยมีขอบเขตคลอบคลุมทั้งย่านที่มีพัฒนาการมาเป็นระยะเวลานาน และย่านที่กาลังอยู่ในระหว่างการสะสมตัวของกลุ่มประชากร

ย่านอัจฉริยะ (Matrix / Smart districts)

ย่านอัจฉริยะซึ่งขับเคลื่อนโดยระบบเทคโนโลยีสารสนเทศและระบบการสื่อสารบนโครงข่ายอิเลคโทรนิคส์ เป็นย่านที่มีขอบเขตของพื้นที่และประชากรที่คาดเคลื่อนจากพื้นที่ย่านในโลกแห่งความเป็นจริง